تحلیل مورد تجاری (Business case)
تحلیل مورد تجاری همیشه توسط ذی‌نفعان یک پروژه انجام می‌شود؛ شاید به این دلیل که ازلحاظ مالی، آن‌ها مسئول شکست یا موفقیت مخاطرۀ تجاری هستند. به‌علاوه اگر تصمیم درستی اتخاذ نشود متحمل ضرر مالی خواهند شد.
اما شخص دیگری در سازمان هست که به تحلیل مورد تجاری نیاز دارد. این شخص مدیر پروژه است. مدیران پروژه با این تحلیل می‌توانند کاملاً درک کنند که چه چیز موردنیاز است و از ذی‌نفعان تأییدش را بگیرند.
اولین قدم در تحلیل مورد تجاری فهمیدن این است که ذی‌نفعان در یک مخاطرۀ تجاری در جست‌وجوی چه هستند. از همه مهم‌تر، سودآوری پروژه است. سودآوری نه‌تنها به این معناست که اقلام تحویلی چقدر پول می‌سازد، بلکه حاشیۀ سود نیز مهم است. اینکه بتوان اقلام تحویلی را هزار دلار فروخت عالی است. اما بهتر از آن، این است که محصول آن‌قدر برای مشتری ارزش داشته باشد که حاضر شود برای محصولی که 50 دلار خرج تولید آن بوده، 1000 دلار بپردازد.
مفهوم مهم دیگری که هنگام تحلیل موردتجاری باید درنظر داشته باشید این است که خود مستند چگونه آماده شود. با هدف توافق و هم‌راستایی، بسیاری از مدیران پروژه اکنون از پیش‌الگوی (تمپلت) مورد تجاری استفاده می‌کنند تا به آن‌ها در هم‌راستایی پیش‌طرح (پروپوزال) کمک کنند. با داشتن موضوعات مشابه به ترتیب یکسان برای هر پیشنهاد مورد تجاری و قرار دادن آن روبه‌روی ذی‌نفعان، کار فرضی کمتری صورت می‌گیرد. با آسان کردن مستند و ارائۀ اطلاعاتی که برای هر ذی‌نفع مهم است، سؤال‌های کمتری دربارۀ پیش‌طرح خواهد بود. به این ترتیب، فرایند تأیید یا رد مخاطرۀ کسب‌وکار سرعت می‌گیرد.
با آسان کردن تحلیل مورد تجاری برای ذی‌نفعان، احتمال اینکه مخاطرۀ تجاری شما را تأیید کنند زیاد است. همان‌طور که اقلام تحویلی برای برآوردن نیاز مصرف‌کننده ساخته می‌شود، پیش‌طرح (پرپوزال) مورد تجاری برای تأمین نیازهای ذی‌نفعان است. وقتی بفهمید که دقیقاً ازاین نوع مستند چه می‌خواهند، و دسترسی‌شان به آن را در این مستند آسان کنند، شانس تأییدگیری افزایش می‌یابد.
