زمان‌بندی آبشاری (waterfall) و چابک (Agile) و برنامه‌ریزی اسپرینت
در چابک عموماً کارکرد طراحی‌شده یا پیاده‌سازی‌شده در ماه گذشته درنظر گرفته نمی‌شود. باید این موضوع را در چابک لحاظ کرد؛ خصوصاً برای پروژه‌ای که به یکپارچگی نیاز دارد. هر سیستمی که به طراحی و توسعۀ کارکرد توسط تیم چابک وابسته است، باید در اسپرینت‌های آینده در زمان‌بندی لحاظ شود. در پروژه گاهی اسپرینت‌ها درسطح وظایف ماهانۀ کار هستند. گزارش وضعیت پروژه با درصد تکمیل و زمان سپری‌شده پروژه به‌روزرسانی می‌شود. جزئیات تکمیل امور با یک ابزار مجزا پیگیری می‌شود؛ بنابراین می‌توان آن را با حامی مالی پروژه به‌اشتراک گذاشت. برای اینکه یک کارکرد بخصوص به‌موقع پیاده‌سازی شود، باید به‌عنوان یک وظیفه در زمان‌بندی داخلی اسپرنیت ماه اضافه شود. ازلحاظ فنی، این کار با ابزار زمان‌بندی صورت می‌گیرد. بااین‌حال درعمل می‌فهمیم که کافی نیست. باید تیم، همراه با هرکسی که زمان‌بندی پروژه را مدیریت می‌کند، بر آن نظارت و کنترل داشته باشد. ممکن است تیم چابک آن را نادیده بگیرید و فقط به گزارش وضعیت پروژه و پیشروی ماهانۀ آن طبق زمان‌بندی بسنده کند. لازم است که این ارتباطات به‌طور پیوسته و با امور پروژه هماهنگ باشند. درست مانند هر وابستگی دیگر، لحاظ یک کارکرد در زمان‌بندی فقط نشانگر بخشی از برنامه است. لازم است که بررسی ارتباط وظایف وابسته بخشی از وظایف روزانه باشد.
برنامه‌ریزی اسپرنیت
باید تیم‌ها و سیستم‌های وابسته به روش آبشاری در جلسات اسپرینت ماهانه مشارکت داشته باشند. این مشارکت نشان می‌دهد که ذی‌نفعان مناسبی اولویت‌ها را تعیین کرده‌اند و برای مذاکرۀ اسپرنیت پیشِ رو وقت صرف می‌کنند. گاهی تیم‌هایی که با روش توسعۀ آبشاری کار می‌کنند نمی‌توانند به رویدادگاه‌ها (مایلستون‌های) اصلی‌شان برسند و فراموش می‌کنند که به‌عنوان یک ذی‌نفع، باید مشارکت بیشتری در بررسی جلسات اسپرینت چابک داشته باشند.
