مدیران پروژه‌ای که در هردوی کانادا و بلژیک کار کرده‌اند هم از روش‌هایی استفاده کرده‌اند که برمبنای PMBOK است- زیرا در آمریکای شمالی غالباً از این چارچوب استفاده می‌شود- و هم از روش‌های مبتنی بر PRINCE2؛ که غالباً در بریتانیا و اروپای غربی رواج دارد.
در ویکی‌پدیا پرینس ۲ و پم‌باک به‌خوبی بررسی شده‌اند. در این مقاله چند تفاوت کلیدی بین این دو روش را خلاصه می‌کنیم.
- پرینس ۲ تجویزی‌تر از پم‌باک است؛ یک چارچوب روش‌شناختی است؛ اما پم‌باک پیکرۀ دانشی است که از بهترین روش‌ها تشکیل شده است.
- پرینس ۲ فرایندمحور است (چه کسی، چه چیزی را چه‌موقع انجام می‌دهد). پم‌باک دانش‌محور است (مدیر پروژه باید چه بداند).
- استفاده از پرینس ۲ بدون تجربۀ قبلی از مدیریت پروژه آسان است زیرا فرایندها توصیف شده‌اند. پم‌باک برای آموختن مهارت‌های مدیریت پروژه آسان‌تر است زیر حوزه‌های دانش را سازمان‌دهی می‌کند.
- در پرینس ۲ مدیر پروژه قدرت کمتری دارد، بیشتر یک نقش هماهنگ‌کننده دارد و قدرت بیشتر دست مدیران اجرایی است. در پم‌باک بیشتر مدیر پروژه در مرکزیت قرار داد و قدرت تصمیم‌گیری دارد.
- در پرینس ۲ مورد تجاری است که پروژه را پیش می‌راند. در پم‌باک برنامه است که پروژه را به‌پیش میبرد.
- با توجه به نقاط قبلی دور از انتظار نیست که در پرینس ۲ تأکید می‌شود که محصولات اقلام تحویلی هستند، درحالی‌که در پم‌باک، مصنوعات [۱] پروژه نیز اقلام تحویلی محسوب می‌شوند.
نکات مثبت پرینس ۲ ازنظر نگارشگر این مقاله:
- توجه به «مورد تجاری» و تمرکز بر تحویل محصول به تحویل ارزش کمک می‌کند؛
- مراحل سازوکاری را فراهم می‌کنند که تکرارها در چرخۀ حیاتی لحاظ شوند؛
- فرایند «مدیریت تحویل محصول» موجب راهکارهای انتقالی برای عملیات می‌شود؛
- پرینس ۲ علاوه‌بر مدیر پروژه، بیشتر از پم‌باک به نقش‌های مؤثر در پروژه می‌پردازد؛
- برای سازمان‌های ماتریسی بیشتر پرینس ۲ مناسب است تا پم‌باک؛ زیرا نقش و قدرت مدیر پروژه بیشتر می‌تواند در واقعیت محیط‌های ماتریسی منعکس شود؛
- برخی مدیران پروژه چابک یا Agile، معتقدند که چارچوب روش‌شناختی پرینس ۲ برای سازمان‌های ماتریسی، مانند اکثر سازمان‌های بزرگ، و روش مدیریت پروژه‌ای که تأکیدش بر برخی از ویژگی‌های مفید چابک است مناسب‌تر است.
[۱] Artefact
