معرفی برون‌سپاری به متخصصان مدیریت پروژه
جهانی‌شدن کسب‌وکار، همراه با تغییر بی‌امان فناوری‌های جدید، همچنان توانایی ما را در مدیریت فعالیت‌های رایانشی سازمانی به‌چالش می‌کشد. دیگر، تلاش‌های قدیم ما برای کنترل جنبه‌های مختلف یکپارچه‌سازی سیستم در محیط‌های پیچیده و متنوع اطلاعاتی امروز کارساز نیست. نیاز به تکنیک‌های خبره‌تر مدیریت پروژه، برای نجات سازمان‌هایی که اساساً تکیۀ آن‌ها بر دستاوردهای فناوری‌های رایانشی است، در اولویت قرار دارد.
«مدیریت مؤثر پروژه» تلاشی است صعب؛ به‌علاوه در مقایسه با دیگر وظایف مرتبط، اصول مدیریتی کمتر در این زمینه رعایت می‌شود و بیشتر در هاله‌ای از برداشت‌ها پوشیده مانده است. جای تعجب دارد که هنوز برخی از کارشناسان سیستم‌های اطلاعاتی (IS) مفاهیم پایه‌ای را نادیده می‌گیرند، تا بتوانند برای کنترل عناصر مختلف پروژه‌های گوناگون فنی، یک رویکرد یکسان را فرمول‌بندی کنند.
تحویل حداکثری و موفقیت‌آمیز کارکردهای سیستم‌های اطلاعاتی، مستلزمِ درکِ منسجمی از اصول فرایند مدیریت پروژه است. کارشناسان باتجربۀ سیستم‌های اطلاعاتی آموخته‌اند که صرف‌نظر از نوع پروژه، اصول اصلی را به‌کار ببندند. نتیجۀ نادیده انگاشتن اصول کامل مدیریت پروژه فاجعه‌بار است که در بسیاری از موارد، این فاجعه دقیقاً در زمان‌بندی پروژۀ موردنظر ما رخ می‌دهد. بسیاری از کارشناسانی که در مدیریت پروژه شکست می‌خورند، یا قربانی اصول خشک و بی‌انعطاف‌اند یا قربانی تجربیات نامحتاطانه.
یکی از مؤلفه‌های اصلی مدیریت پروژه توانایی استفاده از منابع انسانی درجهت اهداف کاربردی است. درطول تاریخ، تأکید کمتری بر کسب مهارت‌های موردنیاز برای مدیریت افراد بوده است و بیشتر به مهارت مدیریت جزئیات پرداخته‌اند. هرچند ممکن است دلیل تقلا و چالش متخصصان سیستم‌های اطلاعاتی با روابط انسانی همین باشد، ازاین‌پس، فقط یک آژانس فنی ماندن راه به جایی نمی‌برد. پرواضح است که موفق‌ترینِ مدیرانِ پروژه هنرِ کار با اشخاص مختلف سازمان، مانند فروشندگان، پیمانکاران و مشاوران را آموخته‌اند و در آن مهارت یافته‌اند. به این مهارت‌های بااهمیت نمی‌توان به‌آسانی دست یافت و اکتساب آن‌ها به سال‌ها تجربه نیاز دارد.
کمبود متخصصان بامهارت و نیاز به تمرکز بر مهارت‌های اصلی، تمام شرکت‌ها، یا حداقل، بسیاری از آن‌ها را به کسب تخصص فراتر از مرزهای مرسوم واداشته است. هرچند که چشم امید به برون‌سپاری است، مشکلات بسیاری وجود دارد که نیاز به تجربۀ مدیریت پروژه را همچنان تثبیت می‌کند. وظایف فنی برون‌سپاری به‌تنهایی ضامن تکمیل موفقیت‌آمیز پروژه نیست، حتی به خودی‌خود نمی‌تواند ضمانتی باشد برای دستیابی به منافعی که پروژه قرار است تحویل بدهد. متأسفانه بسیاری از کارشناسان سیستم‌های اطلاعاتی از بسیاری از مسئولیت‌هایشان درقبال منابع خارجی دست می‌کشند. این موضوع باعث می‌شود که سازمان‌های بسیاری، وقتی به فعالیت‌های برون‌سپاری مشغول می‌شوند، روند امور را مجدداً ارزیابی کنند. بااین‌حال برون‌سپاری مکمل قدرتمندی برای بسیاری از منابع داخلی موردنیاز توسعۀ کاربردهاست. برون‌سپاری، توأم با شناسایی درست ریسک‌ها و مزایا، اکنون بخش مرسومی از هر راهبرد مدیریت پروژه است.
